ŞEHRİN PIRILTILARI

Bir düşünsene büyükşehirde, bir gece vakti,  eve dönüş yolunda bir anda öyle ansızın, ulu orta, küstahça elektriklerin kesildiğini bir düşünsene....

Hem de tüm şehirde tüm caddelerde tüm sokaklarda eş zamanlı olarak ve karanlıklara gömüldüğünü bir düşünsene dostum. Hemen o andaki tepkin ne olurdu? Telefonunun ekranına mı bakardın yoksa gökyüzüne mi?

Bir canlandırır mısın gözünde o oluşabilecek büyük karanlığı? Hayal edebilir misin? 

Bu koskoca büyükşehirde en ufak bir pırıltıdan yoksun yolda yürürken karanlığın ortasında kaldığını hiç yaşamadıysan eğer hayal edebilir misin?
Gözünde canlandırabiliyor musun karanlığı yoksa birkaç yapay ışık mı görüyorsun bazı evlerin pencerelerinde, ya da cep telefonlarının beyaz ışığının aydınlattığı yüzleri mi görüyorsun? Jenaratöre sahip yapıların sistemlerinin devreye girip de gürültü çıkardığını mı duyuyorsun hayalinde? Yoksa birileri sen hayal edene kadar mum bulup yaktı mı?
Hayat o kadar hızlı ve erişebilirlik o kadar yüksek ki, olmaz diyemiyorum.
Sahi yaa, kaldı mı bu zamanda  (2019'a girmek için gün saydığımız şu aralık ayında) o ilkel beyaz ince uzun mumlardan kaldı mı? Unuttuk mu o ilkel mumları, şimdiki modern kokulu geniş ve kısa mumları kullanmaktan unuttuk mu eski mumları? Elektrikler kesildiğinde en yakın mahalle bakkalına gidip temin ettiğimiz o ilkel beyaz mumları unuttuk mu? Pardon yaa, büyükşehirde yaşıyorduk değil mi. Mahalleyi büyük market zincirlerinin mesken tuttuğunu küçük bakkalların yutulduğunu unuttum...

Bazı şeyleri daha doğrusu doğal olan bazı şeylerin hayalini bile kuramıyoruz bu büyükşehirlerde. Tam anlamıyla karanlığın hayalini kuramıyorum. Tam anlamıyla şehrin milyonlarca yapay ışıklarından bağımsız düşünemiyorum. Şehirde her ışık birer engel oluyor, her bir pırıltı aslında hayalini hep kurduğum gökteki milyonlarca yıldızdan bir tanesini söndürüyor göremiyorum. 
Yanlış anlaşılmasın: Hayalini kurmaya çalıştığım şey karanlık değil. Aslında hayalini kurduğum şey karanlıklardan doğacak olan yıldızların gökteki ışıkları. Geceyi gece yapan karanlıkta, gökyüzündeki yıldızları görmek istiyorum, ayın ve yıldızların ışıklarını arzuluyorum, şehrin pırıltılarını değil.

Oysa ki köylerde hala yıldızlar var ve geceleri çok güzel gözüküyorlar. Benim bu büyükşehirde hayalini dahi kuramadığım.

O köylere selam olsun, belki bir tatilde yine gideriz yıldızları seyretmeye, belki bir yıldız kayar dilek tutarız, belki o tuttuğumuz dilek gerçekleşir, kim bilir... 

Ve o köylerde hala bakkallar var. Selam olsun bakkal amcalara...

Uğur BAĞCI