YASTIK VE BEN

Daha kafamı yastığa koymamın ilk dakikaları, hatta ilk saniyeleri olmasına rağmen inlerinden çıkıyorlar, bu zamana kadar yastık altına attığım düşünceler. Çıkıyorlar ve beynime hücum ediyorlar. Taciz ile tecavüz arası bir şey bu, düşlerime giriyorlar. Göz kapaklarım sadece ışığı kesmek için kapalılar, bu da onlara yarıyor. Sahi kim onlar? Ne istiyorlar bizden? Her gece bu saldırı niye? Neden rahatsız ediyorlar bizi? Karanlık ve sessizlik en çok arzuladıkları en çok verimli oldukları ortamdır. Önce sağ yanağım değiyor yastığa ve gözlerim kapanıyor. Yorganı çekmişim çeneme kadar. Ve gösteri başlıyor. İnlerinden çıkıp birer birer geliyorlar; eskiler, yeniler, hiçbir zaman dilimine ait olmayanlar. Kurulmuş veya kurulacak olan hayaller, fanteziler, dertler tasalar, hepsi birden topyekün beynime koşuyorlar. Bazıları göz kapaklarımın altında gizleniyor, onları daha iyi görüyorum. Sonra bazen, nabzım kulaklarımdan öyle şiddetli atıyor ki, bir de üstüne yastıkla kapanan kulağım sayesinde şiddeti,basıncı daha çok hissediyorum, sanki beynim hacimsel olarak genleşiyor. Sanki beynim bir hamur ve merdane ile açıyorlar. Rahatsız oluyorum ve yastıkla kulağımın arasında, nabzımı duymamak hissetmemek için elimi koyarak boşluk oluşturuyorum. Bir nebze rahatlıyorum. Fakat sonra tırnaklarımın yastığın yüzü ile temasından gıcırdamalar duyuyorum. Hiç kıpırdatmamaya çalışıyorum, ama imkansız. Yine duyuyorum bu gıcırdamaları.
Ahh o gıcırdamalar uyuz oluyorum. Birer kemirgen gibi beynimi kemiriyorlar gibime geliyor. Açıyı değiştiriyorum, sırtüstü yatıyorum. Gözlerimi açıyorum, tavan tam gözlerimin hizasında. Bu seferde beynimdeki düşünceler, hayaller tavana yansıyor adeta projeksiyonunu yaptığı gibi, böylece dakikalar geçiyor belki saatler. Evet bazı geceler aynen böyle oluyor. Yastıkla, tavanla, geceyle kavga ediyorsun, sayıp sövüyorsun. Hepsi tatlı ya da boş bir uyku için. Yeter ki biran evvel uzaklaşayım diye, unutayım diye. Bazıları yastığa görünce uykusu gelir denize düşer gibi dalarlar ya uykuya onlara çok imreniyorum...
Uğur BAĞCI

Yorumlar