RADYO

Nasıl  da hoş geliyor radyo da sevdiğin ya da bilmediğin ama çok beğendiğin bir şarkı çalınca...
Nasıl da hayat çekilir kılınıyor bir anda, sanki bir anda sen mevcut benini bir kenara atıp o an şarkıyı söyleyen şarkıcının kimliğine bürüyorsun ya da onun yanında adeta bir arkadaşıymış gibi yapıyorsun, bazen eşlik ediyorsun sesinin ondan kat kat çirkin olmasına rağmen, bazen içinden yapıyorsun bunu çirkin sesini duymak, duyurmak istemiyorsun...
Sesim güzel olsaydı diyorsun, keşke diyorsun yani, keşke sesim güzel olsaydı da şarkı söyleseydim, keşke şarkıcı olsaydım diyorsun...

Keşke diyorsun, oldu mu şimdi? Hep mi fazlasını istemek zorundasın? Şarkının tadını çıkar dostum, neden bu anı böyle bir şeyle bozuyorsun, şu keşkelerini bi sal dostum. İç sesinin değil radyonun sesini arttır dostum, hatta o iç sesi kapat sen, en azından şarkı bitene kadar, bari o kadarını yap... 



Not: radyonun linkini de buraya bırakıyorum, arada dinle lütfen :)
https://www.youtube.com/watch?v=GfCe7jzqiyk

Uğur BAĞCI