SİYAH

Bahsetmiyorum kimselere, sadece siyahlara anlatıyorum, hoş anlatmasam da biliyorlar, anlıyorlar ya da anlıyormuş gibi yapıyorlar. Tam çözemiyorum onları, çünkü siyahlar, hele bazıları var ki; simsiyah...
Nasıl geceleri(bazı) siyah, simsiyah hissettiğimi bilmiyorum. Halbuki üstümden sırf bu yüzden beyaz gömleğimi hiç çıkarmıyorum, öylece oturuyorum, en kötü beyaz bir t-shirt olur. Işıklar açık olsa da bir süre sonra fayda etmiyor, yine her yer karanlık yine her yer sessiz, siyahlarla baş başayım beyaz gömleğimle(hafif kırışmış, özellikle bel kısmı) ve kadehler(onun elindeki)....
Ahh kadehler, şeytana bizi biraz daha yaklaştırıyor, gittikçe daha kestirme yolları öğreniyoruz ve korkuyorum bir gün gidip dönmeyi unutacağız tıpkı sevmeyi, sevdiklerimizi üzmemeyi unuttuğumuz gibi...

Uğur BAĞCI